قهر احمدی نژاد به قصد امتیازگیری است

* هدف احمدی نژاد در حال حاضر اعطای پست به مشایی نیست. بلکه او قصد دارد تا از حجم فشارها علیه وی بکاهد . بنابراین مهم ترین امتیازی که می تواند در این باره بگیرد مختومه کردن پرونده های مشایی در وزارت اطلاعات و قوه قضاییه است

* “رضا گلپور”  در  نامه سرگشاده خود ، احمدی نژاد را تابع محض تصمیم های مشایی معرفی کرده و گفته است که وی در عزل و نصب افراد صرفا پذیرای نظر مشایی است.

* احمد توکلی دولت را متهم کرده است که آمار خلاف واقع در زمینه بیکاری و نرخ رشد به مردم می‌دهند

* احمدی نژاد در ماجراهای 10 روز اخیر هزینه های سیاسی فراوانی متحمل شده و شاهد ریزش بخشی مهم از پایگاهش در حکومت بوده و نمی خواهد در این میدان شکست خورده به نظر بیاید

نادر مرزبان, جرس: زمزمه ها درباره استعفای محمود احمدی نژاد از ریاست قوه مجریه تازه ترین جلوه از تنش های رو به فزونی در درون حکومت است. بر اساس گزارشها، احمدی نژاد پس از انتشار نامه آقای خامنه ای مبنی بر ابقای حیدرمصلحی در سمت وزارت اطلاعات، از حضور در نهاد ریاست جمهوری امتناع کرده است. اقدام قهرآمیز وی تحلیل های فراوانی را در محافل سیاسی برانگیخته است. او طی بیش از 10 روزی که از آغاز جنجال ها درباره وزارت اطلاعات می گذرد، سکوتی معنادار داشته و گمانه زنیهایی درباره استعفای او به رسانه ها درز کرده است. با این حال شواهدی هم در دست است که نشان می دهد شایعات مربوط به استعفای وی یک حرکت تاکتیکی است که احمدی نژاد می خواهد از قبال آن امتیازاتی مهم را به جبران ناکامی در عزل وزیر اطلاعات کسب کند.

استعفا یا حضور مشروط!
درباره صحت و سقم خبرهای مربوط به استعفای احمدی نژاد از سمت ریاست قوه مجریه اطلاعی در دست نیست. این خبر را نخستین بار پایگاه خبری ” آزادی نیوز” منتشر کرد که از رسانه های حامی دولت به شمار می رود. ساعتی پس از آن، تکذیبیه ای در این باره منتشر شد اما این تکذبییه هم بلافاصله از روی سایت حذف شد تا ابهام ها درباره وضعیت کنونی احمدی نژاد به قوت خود باقی بماند. در همین حال روز گذشته یکی از وبلاگ نویسان حکومتی به نام ” امیرحسین ثابتی” در یادداشتی مدعی شد که رییس دولت برای حضور مجدد خود سه شرط عمده تعیین کرده است. اول این که “اسفندیار رحیم مشایی” در سمت معاون اولی قرار بگیرد. دوم این که “حیدر مصلحی” از وزارت اطلاعات برکنار شود و سوم این که “سعید جلیلی” دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز از پست خود عزل شود. ناظران این ادعا را بیشتر ناشی از جنگ تبلیغاتی هواداران آقای خامنه ای می دانند. از دید آنها هدف احمدی نژاد در حال حاضر اعطای پست به مشایی نیست. بلکه او قصد دارد تا از حجم فشارها علیه وی بکاهد . بنابراین مهم ترین امتیازی که می تواند در این باره بگیرد مختومه کردن پرونده های مشایی در وزارت اطلاعات و قوه قضاییه است.

حالا حمله به رییس دولت
تعیین آرایش درونی نیروهای حکومت از جهاتی پیچیده شده است. در یک تفسیر کلی اکنون طیف هواداران آقای خامنه ای و طیف هواداران دولت به عنوان دو جریان معارض در درون حکومت قابل تشخیص هستند. این دسته بندی نوعی ساده سازی صورت مساله است ولی برای تحلیل وضعیت، یک دسته بندی کارآمد است. در واقع نزاع اصلی طیف هواداران آقای خامنه ای ابتدا بر سر حضور اسفندیار رحیم مشایی در بدنه دولت بود که منتقدانش از وی به عنوان سردسته جریان انحراف نام می برند. با این حال تحولات 10 روز اخیر نوک پیکان حملات را متوجه شخص احمدی نژاد کرده است. در رسانه های متعلق به طیف طرفداران آقای خامنه ای، موجی از حملات علیه رییس دولت آغاز شده است. تازه ترین نمونه آن نامه سرگشاده “رضا گلپور” است. او در این نامه، احمدی نژاد را تابع محض تصمیم های مشایی معرفی کرده و گفته است که وی در عزل و نصب افراد صرفا پذیرای نظر مشایی است. لحن پرخاشجویانه و عصبی این نامه واکنش رسانه های طرفدار دولت را برانگیخته است. آنها خواهان تعقیب قضایی گلپور برای طرح اتهام و توهین علیه احمدی نژاد شده اند. در این حال انتقادها از عملکرد احمدی نژاد در محافل دینی وابسته به حکومت نیز در حال افزایش است. بعد از انتقادهای” محمد تقی مصباح یزدی” از دولت که همراهی برخی از روحانیون همفکر وی را نیز به همراه داشت اکنون برخی اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز به انتقاد از رییس دولت پرداخته اند. آنها نیز انتقادها را نه منحصر به اسفندیار رحیم مشایی بلکه به طور مشخص متوجه احمدی نژاد کرده اند. برای نمونه “محمد غروی” از اعضای این تشکل به تازگی طی مصاحبه ای، اقدام رییس دولت در برکناری وزیر اطلاعات را مصداق بداخلاقی و بدآموزی دانسته و گفته است که دولت می خواسته در ماجرای وزارت اطلاعات، رهبری را در عمل انجام شده قرار دهد.

اعتراض با خیال آسوده
در میان نهادهای رسمی قدرت نیز اکنون اعتماد به نفس بیشتری برای اعتراض به اقدام های دولت مشاهد می شود. به عنوان نمونه “علی لاریجانی” رییس مجلس شورای اسلامی با انتشار نامه ای ابتدای این هفته، یک مصوبه هیات دولت درباره سازمان چاپ و انتشارات را غیرقانونی خوانده و خواستار اعلام نظر قطعی دولت در این باره شده است. او هفته گذشته نیز از دولت به دلیل عدم تشکیل وزارت ورزش به قوه قضاییه شکایت کرده بود. این در حالی است که حامیان احمدی نژاد در میان اعضای مجلس نیز به شدت ریزش کرده اند. هفته گذشته پس از آغاز جنجال ها بر سر استعفای وزیر اطلاعات، 216 نفر از پارلمان نشینان با امضای بیانیه ای خواهان تبعیت رییس دولت از تصمیم رهبری مبنی بر ابقای وزیر اطلاعات شدند. در میان امضا کنندگان نام بسیاری از افراد دیده می شد که تا پیش از این جزء مدافعان سرسخت دولت به شمار می آمدند. در این حال طیف دیگری از نمایندگان محافظه کار که پیشتر نیز از منتقدان احمدی نژاد به حساب می آمدند حالا با خیالی آسوده تر به او اعتراض می کنند. هشدارهای اخیر احمد توکلی را می توان نمونه ای از این اعتراض ها دانست. وی با انتشار نامه‌سرگشاده ای ضمن استناد به آمار صندوق بین‌المللی پول، رابطه تولید ناخالص داخلی و میزان بیکاری و نیز آمار گمرگات و افزایش چک‌های برگشتی، دولت را متهم کرده است که آمار خلاف واقع در زمینه بیکاری و نرخ رشد به مردم می‌دهند این نخستین باری است که محافظه کاران به صراحت اتهام دروغگویی را درباره احمدی نژاد بکار می برند. از دید ناظران طرح این انتقادهای صریح با آگاهی از ریزش معنادار پایگاه احمدی نژاد در میان حکومت صورت می گیرد.

رهبری که دیگر فصل الخطاب نیست
شدت یافتن تنش ها میان دو طیف عمده محافظه کاران در شرایطی است که آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی به شدت از بروز شکاف های بیشتر در حکومت ابراز نگرانی کرده است. او فروردین ماه گذشته در یک سخنرانی از مسوولان کشور خواست که به طرح انتقادهای علنی از یکدیگر نپردازند با این حال مداخله مستقیم وی در ماجرای استعفای وزیر اطلاعات، خود مسبب تنشی بی سابقه میان محافظه کاران شد. رهبر ایران ابتدای این هفته سعی کرد ماجرای اختلاف های پیش آمده را کم اهمیت جلوه دهد و مانند همیشه رسانه های بیگانه را عامل بزرگنمایی بحران های داخلی دانست. او در این حال یک بار دیگر به مسوولان هشدار داد که اختلاف های خود را به سطح جامعه نکشانند. طرفداران آقای خامنه ای در اقدامی برای کاستن از ابعاد بحران برخی رسانه های اینترنتی حامی دولت را از دسترس خارج کردند و دادستانی تهران هم به تازگی از احضار “علی اکبر جوانفکر” مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی( ایرنا) خبر داده است. این اقدامها مطمئنا دولت را برای واکنشی متقابل تحریک خواهد کرد. خبر استعفای محمود احمدی نژاد از سمت ریاست جمهوری را می توان یکی از این واکنش ها دانست هر چند که غیبت قهر آمیز او طی چند روز گذشته جا را برای تحلیل ها جدی تز در این زمینه بازگذاشته است.

سه فرضیه درباره تصمیم احمدی نژاد
حالا همه نگاه ها در اردوگاه محافظه کاران متوجه محمود احمدی نژاد است. او طی 10 روز اخیر شاهد ریزش بخشی مهم از پایگاهش در حکومت بوده است. رسانه های طرفدار رهبری اکنون بی پروا علیه وی موضع گیری می کنند و گروهی از وبلاگ نویسان حکومتی نیز از او ابراز برائت کرده اند. حرکت آنها کاملا هماهنگ و سیستماتیک به نظر می رسد. وبلاگ نویسان بسیجی از سوی سپاه پاسداران برای آنچه مقابله با جنگ نرم خوانده می شود به فعالیت مشغول شده اند. ابراز برائت آنها می تواند به معنای عقب نشینی نهادهای موثر امنیتی در طرفداری از احمدی نژاد نیز تعبیر شود. امری که تهدیدی جدی برای ادامه حیات دولت به شمار رود. ناظران معتقدند که وضعیت شکننده کنونی میان دو طیف عمده جریان حاکم برای مدتی طولانی قابل دوام نخواهد بود. در صورتی که احمدی نژاد به قهر خود ادامه دهد مطمئنا شاهد ریزش بخشی دیگر از پایگاهش میان محافظه کارانی است که در انتخاب نهایی جانب آقای خامنه ای را می گیرند. اگر او برای پایان دادن به قهر شروطی تعیین کند باز هم بر ابعاد تنش ها اضافه خواهد کرد و ممکن است حتی این بار با واکنش شدیدتری از سوی رهبری نیز مواجه شود. تنها گزینه ای که می تواند التهاب را در اردوگاه حکومت کاهش دهد فرضیه تبعیت بی قید و شرط احمدی نژاد از رهبری است که در میان فرضیه های موجود از همه دور از ذهن تر است. احمدی نژاد در ماجراهای 10 روز اخیر هزینه های سیاسی فراوانی متحمل شده و نمی خواهد در این میدان شکست خورده به نظر بیاید.

آخرین گزارشها حکایت از تلاش او برای کسب امتیازهایی در جهت مختومه شدن جنجال ها علیه اسنفدیار رحیم مشایی دارد. گزارشهایی هم درباره تلاش احمدی نژاد برای برکناری ” مصطفی محمد نجار” وزیر کشور منتشر شده است. هیچ کدام از این گزارشها هنوز تایید نشده نیست اما برای ناظران مشخص است که رییس دولت حالا که در ماجرای عزل وزیر اطلاعات ناکام مانده در میدانی دیگر به دنبال کسب امتیاز است.باید دید آیا آقای خامنه ای حاضر است تن به خواسته های احمدی نژاد بدهد یا این که این بار آب پاکی را روی دست وی می ریزد.